Anlaşıldığı üzre milletvekillerimiz barış konusunda uzlaşamıyorlar, sosyal haklar konusunda uzlaşamıyorlar, anayasa konusunda uzlaşamıyorlar. Sayabileceğimiz birçok şeyde uzlaşamıyorlar ama, yıllardır gördüğümüz gibi cepleri ve makamları konusunda çok rahat uzlaşıyorlar. Milletvekillerine tanrı yetkisi veren yasa teklifi, 12 grup başkan vekilinin imzasıyla meclise sunuldu bile!
Bu “yeni haklar” trafikte ambulans düzeyinde geçiş üstünlüğünü, ömür boyu kırmızı pasaport taşıma hakkını, temsil niteliği taşıyan giderlerde masrafların karşılanmasını, bir kez milletvekilliği yapınca ömür boyu o statüye sahip gibi yaşamayı öngörüyor. Bunların ayrıntısına girmeye çok gerek yok, durum apaçık ortada. Şimdiye kadar nasıldı derseniz, şöyleydi deriz: dünyanın imrenerek baktığı gelişmiş ülkelerde milletvekilleri ne kadar maaş alıyorlarsa, bizimkiler de o kadar maaş alıyorlar. Ne yazık ki o ülkelerde kişi başına düşen milli gelir bizim beş ila on katımız arasında değişiyor. Yani şimdiye kadar sorun bu temsilcilerimizin yüksek maaş alması değildi, kişi başına düşen milli gelirin ve asgari ücretin çok düşük olmasıydı. Bununla birlikte ülkedeki gelir adaletsizliği, vergi sisteminin insanlık dışı olması, kayıt dışı ekonominin hâlâ büyük bir güç olması gibi etkenleri de düşünürsek, inanın bana “hissedilen” milli gelir çok daha düşük çıkacak.
Ek olarak bu muhteşem insanlar iki yıl çalışıp emekli olabiliyorlar, ne kadar güzel değil mi? Siz bir de sadece iki yılda emekli olarak ömür boyu aldıkları maaşa bakın. Dokunulmazlıkları sayesinde birçok legal prosedürden muaflar. Sağlık harcamaları milyonlarca lira tutuyor, sanırsınız ağrı kesici on bin dolar, veya “grip oldum mu” diye muayene için günde üç kere ABD’ye gidip geliyorlar. Bununla birlikte vatandaştan Genel Sağlık Sigortası adı altında “kafa vergisi” alıyorlar. Kişi başına düşen gelir de çok acayip bir şey mesela. Sürekli artıyor, ekonomimiz falan da büyüyor, ne güzel. Ama bu gelir neden benim başıma düşmüyor? Ben kişi değil miyim? Ya da kimin başına düşüyor bu gelir? Neyse, alternatif milletvekili imkan ve yetkilerini onayınıza sunuyorum, milletsiniz sonuçta. Eminim milletvekillerimiz imkanları olsa bunları da isteyeceklerdir:
- İstediği zaman yağmur yağdırma yetkisi.
- Tek hareketle dünyayı yok etmelerini sağlayacak kırmızı buton.
- Sevdikleri, istedikleri iklimi her an yaşayabilmeleri için evlerinin üstüne fanus ve iklimlendirme sistemi.
- Fahri doktora printerı.
- Tek tuşla karşıya dövülecek, azarlanacak adam dizen düzenek.
- Koskoca milletvekili bizimle aynı fizik kanunlarına uyamayacağı için yer çekimini etkisiz hale getiren iPhone aplikasyonu.
- Arada meclisin sıkıcı ortamından kaçabilmeleri için program yapacakları kişiye özel TV kanalı.
- Ömür boyu şeffaf pasaport. Kırmızı herkeste var, artık çok mainstream.
- Seçilir seçilmez emekli olma, her şeyi bırakıp Bodrum’da hormonsuz domates yetiştirme hakkı.
- Protesto edildiğinde göstericiye otomatikman 20 yıl hapis cezası veren buton.
- Eşantiyon olarak sinirlendiklerinde her an, her yerde birilerine fırlatabilecekleri anayasa kitapçıkları.
- Bu dünyadan bir türlü istediklerini ve hak ettiklerini alamadıkları, karınlarını doyuramadıkları için reenkarnasyon.
- Ülkede baraj puanının üçte birini yapamayan çocukları için ABD’de tam burslu eğitim fırsatı.
- Nesil yetiştirmeyle uğraşmamaları için istendiği anda istenen kişiyi istedikleri kişiliğe bürüyen buton.
- Bir sorunla karşılaştıklarında Kandil’i bombalamak, biber gazı fırlatmak, Aydın Yılmaz’ı oyuna almak gibi ülkece vazgeçemediğimiz çözümleri anında uygulayan buton.
- Ruhsatsız, belgesiz ve harçsız ışın kılıcı bulundurma ve taşıma yetkisi.
- Mordor’a rahatça yürüme yetkisi.
- Tek hareketle gazeteci kovan buton.
- Tek hareketle masa kaldıran, meydan kapatan, alkolü buharlaştırıp yok olmasını sağlayan buton.
- Tek hareketle cami veya alışveriş merkezi, hatta ikisini birden inşa eden buton.
- Tek hareketle tarihi mekan yıktıran buton.
- Tek hareketle Big Bang’e geri döndürerek evrene fabrika ayarı çeken buton.
- Benjamin Button.
Tabii ki milletvekillerimiz için ne yapsak az. Bu yüzden listede eksiklik olması kaçınılmaz. Onların yüksek kişiliklerine hürmeten bu konuda özrü borç biliyorum. Lütfen halkın büyük kesimi yiyecek ekmek bulamıyorken, tedavi olacak hastane bulamıyorken, okul okuyacak para bulamıyorken, gece gündüz bizim için çalışan milletvekillerimizi unutmayalım. Onlara gereken sevgiyi, saygıyı, makamı ve parayı sağlayalım. Çok sıkıntıdalar.
Bu yazı 8 Mayıs 2013 tarihinde KD Dergi‘de yayınlanmıştır.
Leave a Reply